Naambordjes met foto
De naambordjes aan iemands voordeur zijn vaak nogal cliché, dus hoe leuk en origineel zou het zijn als jij een naambordje ontwerpt voor je vrienden of familie op Udesignit? Hier kun je namelijk snel en eenvoudig je eigen naambordjes maken. Kies je eigen vorm, maat en ontwerp en voeg er in een eigen lettertype de namen aan toe. Zo ontwerp je een uniek naambordje, die je nergens anders vindt.
We vinden een huisnummer aan ons huis heel gewoon. De bordjes worden tegenwoordig steeds persoonlijker met naam en zelfs foto van de bewoner.
We kunnen ons nauwelijks voorstellen dat de mensen vroeger geen huisnummers hadden om hun adres te identificeren. Mensen kenden elkaar gewoon. Huizen werden gemarkeerd met familiewapens en ambachtstekens. Vaak kreeg het huis een naam, wat bijvoorbeeld betekende dat er zes huizen hetzelfde heetten Dit betekende dat niet alleen vreemdelingen totaal verdwaald raakten, maar ook dienstboden en postbodes raakten in de war en konden de juiste personen niet meer terugvinden. Bij volkstellingen, belastingen en andere functies van orde en gezag van de staat werd de invoering van een duidelijk identificeerbaar adres op een gegeven moment onvermijdelijk.
Een korte geschiedenis van huisnummers
Hoewel de doorlopende en gebiedsdekkende nummering van huizen met het oog op een eenduidige oriëntatie, adressering en lokalisering van een gebouw pas in de 18e eeuw is begonnen, waren er al eerder voorlopers van dit type huismarkering. Op de Pont Notre-Dame in Parijs stonden al in de 15e eeuw zo’n 60 huizen. In 1519 nummerden de Augsburgse leden van de Fuggerei hun gebouwen.
Het begon allemaal in Parijs
Martin Kreenfelt de Storcks wordt beschouwd als een sleutelfiguur in de geschiedenis van de huisnummers. Hij publiceerde de Almanach de Paris in Parijs, naar het voorbeeld van de straatlantaarns in Parijs, die genummerd waren. Maar hij zag geen goed systeem. Dus nam hij een ladder, kwast en verfemmer en trok ’s nachts door de straten van Parijs om nummers te schilderen op de muren boven de huisdeuren. En het was Parijs dat als eerste stad officieel haar huizen ging tellen. Om de inning van de grondbelasting te vergemakkelijken, werden de straten gegroepeerd in secties en gemarkeerd met tweekleurige borden. Deze bestaan nog steeds, met het nummer van het arrondissement naast het eigenlijke huisnummer.
Huisnummer Parijs
Ook in de andere landen van Europa diende de invoering van huisnummers niet alleen oriëntatiedoeleinden voor het postkantoor, vreemdelingen en bedienden, maar was het voor de staat een middel om toegang te krijgen tot zijn onderdanen. Niet alleen de heffing van belastingen, maar ook de rekrutering van dienstplichtige manschappen, volkstellingen of bijvoorbeeld brandverzekeringen lagen aan de basis van de nummering van de gebouwen in de steden. Deze nieuwe markeringsmanie culmineerde zelfs in het feit dat, bijvoorbeeld, huizen van Joden werden gemarkeerd met Romeinse in plaats van Arabische cijfers. De nieuwe huisnummers waren allesbehalve populair bij de burgers. Ze krasten ze van de muren, gooiden er vuil en afval op, aristocraten raakten van streek dat hun huisnummer pas werd gegeven na dat van een burger van lagere rang, en veel burgers bleven gewoon hun huisnaam geven in plaats van hun officiële nummer.
Vandaag de dag hebben wij een heel andere verhouding tot huisnummers en zoeken wij voor onze eigen huizen bijzonder mooie modellen om onze woonplaats te markeren. Sinds lang schilderen we niet alleen maar nummers op de muren, maar zijn er vele variaties van huisnummers in vorm en kleur, losse nummers of borden, met of zonder straatnaam of verlichting geven ons de mogelijkheid om ons huis op een heel individuele manier te nummeren.
Huisnummer systemen
Wij komen in Europa zeer verschillende huisnummeringssystemen tegen. Misschien bent u wel eens in Berlijn geweest en vond u de nummering van de gebouwen in de straten aan de ene kant vertrouwd en na de volgende bocht volkomen verwarrend? Dat komt omdat er in Berlijn twee systemen voor huisnummering naast elkaar bestaan. Wij willen u kort laten zien welke nummeringssystemen er zijn.
Het dienstplichtig nummer
Het systeem van dienstnummers is de oudste landelijke methode om huizen te nummeren. Hier werden de bestaande huizen in een stad gewoon opeenvolgend genummerd. Daarna kreeg elk nieuw toegevoegd huis gewoon het volgende nummer in de reeks. De nummers werden alleen voorafgegaan door de naam van het dorp of de stad. Zoals u zich kunt voorstellen, werd dit systeem steeds onduidelijker naarmate de steden groeiden, zodat men begon met het nummeren van de huizen langs de straten, wat duidelijk bijdroeg tot een betere oriëntatie. In dit verband kregen de straten ook consequent namen, wat vroeger niet altijd het geval was. Maar, zoals altijd, zijn er uitzonderingen. In de stad Barkenberg, bijvoorbeeld, werd het dienstnummer-systeem pas aan het eind van de 20e eeuw afgeschaft – nadat een man was overleden omdat de ambulance zijn huis niet kon vinden.
Andere systemen van huisnummers
Natuurlijk zijn er andere systemen van huisnummers, vooral buiten Europa. In de VS, Canada, Nieuw-Zeeland en Australië, bijvoorbeeld, worden huisnummers toegekend op basis van de locatie van het eigendom. De afstand van het huis tot het dichtstbijzijnde stadscentrum in voeten kan zo een huisnummer opleveren. Extreem hoge huisnummers zijn hier niet ongewoon, in feite zijn ze heel gewoon. In sommige grote steden zijn echter ook Europese huisnummeringssystemen te vinden.